ปอมเมอเรเนียน (Pomeranian) ข้อมูล ลักษณะนิสัยและการดูแลสุนัข

ปอมเมอเรเนียน
แชร์ได้เลยที่ปุ่มด้านล่าง

ปอมเมอเรเนียน (Pomeranian) เป็นสุนัขตัวเล็กจากประเทศเยอรมนีที่มีขนปุกปุย มาพร้อมกับหน้าตาที่น่ารัก และเสียงเห่าแหลมๆ ที่หลายท่านน่าจะคุ้นเคยกันดี มาทำความรู้จักกับมันให้มากกว่าเดิมกัน

ข้อมูลทั่วไปของปอมเมอเรเนียน

  • ขนาดตัว: เล็กมาก
  • ความสูง: 15 – 19 ซม. วัดจากไหล่
  • น้ำหนัก: 1.9 – 3.5 กก.
  • อายุขัย: 12 – 16 ปี
  • ความยาวขน: ยาว
  • ความฉลาด: ฉลาดพอสมควร
  • ถิ่นกำเนิด: ประเทศเยอรมนี 🇩🇪
  • ปริมาณการผลัดขน: ปานกลาง
  • ความต้องการการเอาใจใส่: สูง
  • ลักษณะเฉพาะ: มันมีขนยาวที่มีความฟูฟ่อง ทำให้ดูราวกับสิงโตตัวจิ๋ว หางม้วนขึ้นบนหลังที่เต็มไปด้วยพวงขน ดวงตากลมโตน่ารัก ปากค่อนข้างเล็กและแหลม

ประวัติของปอมเมอเรเนียน

สุนัขพันธุ์ปอมมีต้นกำเนิดที่ประเทศเยอรมนี มันสืบเชื้อสายมาจากสุนัขลากเลื่อนในตระกูล Spitz จากประเทศไอซ์แลนด์ (Iceland) และประเทศฟินแลนด์ (Finland) เมื่อหลายร้อยปีก่อน สุนัขลากเลื่อนเหล่านี้เดินทางมายังปอมเมอเรเนีย (Pomerania) ซึ่งอยู่ระหว่างประเทศเยอรมนีและโปแลนด์ในปัจจุบัน แล้วมันก็ถูกชาวยุโรปบางท่านนำไปพัฒนาสายพันธุ์จนมันกลายเป็นสุนัขที่มีขนาดตัวเล็กลง ซึ่งนั่นก็คือเจ้าปอมเมอเรเนียนในบทความนี้ ชื่อของมันก็ถูกตั้งขึ้นจากถิ่นที่อยู่ที่บรรพบุรุษของมันอพยพมานี่เอง
 
ในช่วงปี ค.ศ. 1800 สุนัขสายพันธุ์นี้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว เหล่าชนชั้นสูงชาวอังกฤษต่างชื่นชอบในตัวมัน รวมถึงท่านพระราชินีวิคตอเรียแห่งอังกฤษด้วย ซึ่งนอกจากท่านจะโปรดปรานในตัวมันแล้ว ท่านยังเพาะพันธุ์มันจนมีขนาดที่เล็กลงอีก และนำมันไปประกวดในงานแสดงสุนัขต่างๆ ในประเทศอังกฤษอีกด้วย นั่นจึงทำให้ชื่อเสียงของสุนัขสายพันธุ์นี้โด่งดังมากขึ้นกว่าเดิม
 
ในช่วงศตวรรษที่ 20 มันถูกส่งตัวไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งมันก็ได้รับความสนใจจากชาวอเมริกันเป็นจำนวนมาก ผู้เพาะพันธุ์หลายท่านได้เพาะพันธุ์มันจนมีจำนวนมากขึ้นที่ประเทศแห่งนี้ และมันก็ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการจากองค์กร American Kennel Club เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จนมาถึงในยุคปัจจุบัน มันกลายเป็นหนึ่งในสุนัขตัวเล็กที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก

ลักษณะนิสัยของปอมเมอเรเนียน 

โดยธรรมชาติแล้วมันเป็นสุนัขที่มีความแอคทีฟ ขี้เล่น กระฉับกระเฉง และมีชีวิตชีวา มันชอบที่จะเล่นซุกซนและเคลื่อนไหวไปมามากกว่าการนอนตากลมเย็นๆ ทั้งวัน มันต้องการการออกกำลังกายเพื่อปลดปล่อยพลังงานที่มีในตัวมัน มันยังมีความมั่นใจในตัวเองและความกล้าหาญเกินกว่าขนาดตัวไปมาก ทำให้มันไม่กลัวการเผชิญหน้ากับสุนัขที่ตัวใหญ่กว่ามาก ผู้เลี้ยงจึงควรระวังไม่ให้มันไปเข้าใกล้สุนัขตัวใหญ่ที่มีความดุ และสิ่งที่ทำให้ใครหลายๆ คนปวดหัว คือ มันเป็นสุนัขที่เห่าเก่งมากๆ ข้อดีของการเห่าคือมันจะสามารถเฝ้าบ้านให้คุณได้ แต่ในบางครั้งมันจะเห่าพร่ำเพรื่อแทบจะทั้งวัน แถมเสียงของมันจะแหลมและค่อนข้างน่ารำคาญ มันจึงไม่ค่อยเหมาะกับคนที่มีปัญหาเรื่องเสียงรบกวนจากสุนัข

ความหลากหลายของสีสุนัข

สีตา

โดยปกติมันจะมีตาโทนสีน้ำตาลดำ
 

สีขนและสีตัว

มันเป็นสุนัขที่มีสีให้เลือกหลากหลายแบบมากๆ เช่น สีครีม, สีน้ำตาลส้ม, สีน้ำตาลแดง, สีขาว, สีดำ, สีดำ – สีแทน, สีน้ำเงิน, สีน้ำเงิน – แทน, สีน้ำเงินเมอร์เล่ (สวยมาก), สีช็อกโกแลต, สีช็อกโกแลต – แทน, สีครีมเซเบิ้ล (Cream sable), สีบลูเซเบิ้ล (Blue sable) และอื่นๆ สุนัขบางตัวจะมีขนสีเดียว บางตัวจะมี 2-3 สีในตัว
 

ความเป็นมิตรของเจ้าตูบที่มีต่อเด็ก และสัตว์เลี้ยง

ถ้ามันถูกฝึกให้เข้าสังคมและถูกเลี้ยงดูมาอย่างถูกต้องตั้งแต่เด็ก มันจะมีความเป็นมิตรกับคนภายในบ้านที่มันคุ้นเคยด้วย มันสามารถเป็นเพื่อนที่ดีให้กับทุกๆ คนภายในบ้าน ด้วยความซุกซนและร่าเริงของมัน มันจึงสามารถเล่นกับเด็กๆ ในบ้านโดยไม่รู้จักเบื่อ นอกจากนี้ มันสามารถอยู่ร่วมกันกับสุนัขและสัตว์เลี้ยงตัวอื่นที่มันคุ้นเคยด้วยแล้วเช่นกัน แถมยังสามารถเล่นเป็นเพื่อนกับเพื่อนตัวอื่นได้อีกด้วย แต่ถ้ากับคนหรือสัตว์ตัวอื่นที่มันยังไม่รู้จักดีพอ มันก็มีแนวโน้มที่จะคอยระวัง ต่อต้าน และอาจจะก้าวร้าวกับผู้นั้น ซึ่งมันก็ต้องใช้เวลาสักหน่อยในการทำความรู้จักและทำความคุ้นเคยกับผู้นั้นก่อน มันถึงจะสามารถเป็นเพื่อนที่ดีกับผู้นั้นได้
ปอมเมอเรเนียน

การดูแลปอมเมอเรเนียน

เรื่องการเข้าสังคมและการฝึกสอน

เราควรฝึกการเข้าสังคมให้มันเป็นประจำ ไม่ควรล่ามหรือกักบริเวณมันให้อยู่ในที่แคบๆ ตัวเดียวทั้งวัน เพราะมันอาจจะทำให้สุนัขเครียด เก็บกด เข้ากับผู้อื่นไม่ค่อยได้ อาจจะมีความก้าวร้าวได้ คุณควรพามันไปทำความรู้จักและทำกิจกรรมร่วมกับสมาชิกในครอบครัวตั้งแต่ที่มันยังเป็นลูกสุนัข  เพื่อให้มันรู้สึกคุ้นเคยและผูกพันแน่นแฟ้นกับพวกเขา รวมถึงให้มันไปเข้าสังคมกับคนแปลกหน้า สุนัขตัวอื่น และสัตว์เลี้ยงชนิดอื่นตั้งแต่มันยังเป็นลูกสุนัขอยู่เสมอ เพื่อฝึกทักษะในการเข้าสังคมให้มัน มีส่วนช่วยให้มันสามารถเปิดใจรับผู้อื่นได้ดีขึ้นไปวันข้างหน้า ส่วนเรื่องการฝึกสอนสุนัข สุนัขบางตัวจะเห่าพร่ำเพรื่อมาก เราจึงควรฝึกสอนมันเพื่อไม่ให้มันเห่ามากเกินความจำเป็น
 

เรื่องการดูแลขนและความสะอาด

มันเป็นสุนัขที่มีขนยาวและเป็นขนสองชั้น เราจึงต้องคอยดูแลขนให้มัน ด้วยการนำแปรงมาหวีขนให้มัน 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ เพื่อกำจัดขนตายและสิ่งสกปรกที่ติดค้างอยู่ในตัวมันให้หมด ถ้าเป็นช่วงที่มันผลัดขนก็ควรแปรงขนมันให้บ่อยมากกว่าเดิม รวมถึงมีการทำความสะอาดใบหน้า บริเวณรอบดวงตา ใบหู มีการตัดเล็บ แปรงฟัน ตัดแต่งขน และอาบน้ำให้สุนัขบ้าง ความถี่ก็ขึ้นอยู่กับความสกปรกของตัวสุนัข โดยปกติเราควรอาบน้ำให้มันสักเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้ง แต่ถ้ามันชอบไปเล่นซุกซนจนตัวสกปรกก็สามารถอาบน้ำมันให้ถี่กว่าเดิม
 

การดูแลเรื่องสุขภาพโดยรวม

ไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่มีอากาศร้อน เราจึงควรระวังเรื่องโรคลมแดดในสุนัขไว้บ้างก็ดี วิธีป้องกันเบื้องต้น คือ เราควรให้สุนัขอยู่ในที่ที่อากาศไม่ร้อน มีอากาศถ่ายเท ไม่อบอ้าว ไม่มีแดดส่องลงมาโดนสุนัขตรงๆ ไม่ให้สุนัขวิ่งเล่นและทำกิจกรรมหนักๆ ในช่วงกลางวัน ไม่ให้มันขาดน้ำ  และเลือกช่วงเวลาที่มีแดดอ่อนในการพาสุนัขไปออกกำลังกายนอกบ้าน
คอยควบคุมรูปร่าง และน้ำหนักตัวของสุนัขให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานอยู่เสมอ เพื่อช่วยลดโอกาสการเกิดโรคต่างๆ เช่น โรคอ้วน (Obesity) ด้วยการพาเจ้าตูบไปเดินเล่นออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ อีกส่วนนึงคือการควบคุม เอาใจใส่คุณภาพและปริมาณอาหารของสุนัขให้ดี เลือกประเภทอาหารที่คุณสะดวกและเหมาะสมกับตัวสุนัข จะเป็นการทานอาหารแบบบาร์ฟ อาหารปกติทั่วไป หรือจะเป็นอาหารแบบเม็ดหรือแบบเปียกสำหรับสุนัขก็ได้ ปริมาณอาหารของมันควรจะพอเหมาะกับขนาดตัวของมัน ไม่ให้มันทานตามใจปากจนมากเกินไป และควรหลีกเลี่ยงไม่ให้มันทานขนมของมนุษย์ที่มีแคลอรี่สูงมากเกินไป ถ้าอยากให้มันทานของว่าง ขนมสำหรับสุนัขโดยเฉพาะจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

โรคภัยต่างๆ ที่อาจพบใน Pomeranian

  • โรคสะบ้าเคลื่อน (Patellar Luxation): ถึงแม้ว่ามันเป็นโรคที่สามารถถ่ายทอดได้ทางกรรมพันธุ์ แต่เราก็สามารถช่วยลดโอกาสในการเกิดโรคนี้ในสุนัขได้ วิธีการช่วยลดโอกาสการเกิดโรคนี้ในสุนัขก็คือเราต้องควบคุมน้ำหนักตัวของมันให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานของสายพันธุ์ ด้วยการควบคุมเรื่องอาหารการกินให้เหมาะสมกับขนาดตัว ไม่ให้มันทานมากเกินไป และพาสุนัขไปออกกำลังกายอย่างพอเหมาะเป็นประจำ รวมถึงคอยระวังไม่ให้สุนัขได้รับแรงกระแทกที่ข้อเข่ามากเกินไป เช่น การกระโดดตกจากที่สูง และการวิ่งขึ้นลงบันไดที่รุนแรงเกินไป
  • ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ (Hypoglycemia): มักเกิดกับลูกสุนัขที่ยังไม่โตเต็มวัย ซึ่งจะส่งผลให้สุนัขมีอาการเซื่องซึม อ่อนแรง ร่างกายสั่น และอาจจะทำให้สุนัขมีอาการช็อคได้
  • ต้อกระจก (Cataract): เป็นปัญหาเกี่ยวกับดวงตาที่มักจะพบในสุนัขที่เริ่มมีอายุแล้ว ซึ่งสามารถเกิดจากการได้รับอาการบาดเจ็บที่ดวงตาหรือกรรมพันธุ์
 

นอกจากนี้ยังมีโอกาสในการเกิดโรคภัยอื่นๆ อีก เช่น

  • ต้อกระจก(Cataract): สามารถเกิดขึ้นได้ในสุนัขทุกช่วงอายุ
  • กระจกตาเสื่อม (Corneal Degeneration/ Dystrophy): วิธีสังเกตก็คือ มันจะมีจุดเล็กๆ สีขาว ในกระจกตา พบได้บ่อยในสุนัขวัยชรา
  • จอประสาทตาเสื่อม (Progressive Retinal Atrophy)
  • ฟันผุ (Tooth decay)
  • โรคเบาหวาน (Diabetes)
  • ไตวาย (Kidney Failure)
  • โรคพิษสุนัขบ้า (Riabies)
  • กลากเกลื้อน (Ringworm)
  • โรคข้อศอกเสื่อม (Elbow Dysplasia)
  • โรคหัดสุนัข (Canine Distemper)
  • โรคอ้วน (Obesity)

สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับเจ้า Pomeranian

  • มันต้องการการดูแลเรื่องขน
  • มันมีความแอคทีฟ ซุกซน และขี้เล่น
  • มีแนวโน้มที่จะเห่ามากเกินความจำเป็น
  • มันมีความเป็นมิตร และรักผู้คนในครอบครัว
  • มันมีความมั่นใจในตัวเอง กล้าหาญและมีความหวงพื้นที่ของตน

Pomeranian เหมาะกับผู้ที่

  • ชอบสุนัขตัวเล็กที่มีขนฟูฟ่อง
  • ชอบสุนัขที่เห่าเฝ้าบ้านได้ดี
  • มีพื้นที่ในการเลี้ยงสุนัขไม่มากนัก
  • มีความอดทนเรื่องเสียงเห่าของสุนัขในระดับหนึ่ง
  • มีเวลาอยู่ร่วมกับมัน ดูแลขน และพามันไปออกกำลังกายเป็นประจำ

คำถามที่พบบ่อย

  • เลี้ยงกับเด็กได้ไหม: เลี้ยงกับเด็กๆ ในครอบครัวได้ดี
  • เฝ้าบ้านได้ไหม: เห่าเฝ้าบ้านได้ดีมาก
  • ดุไหม: มันไม่ดุกับคนในครอบครัวที่มันรัก แต่สามารถดุกับคนแปลกหน้าที่พึ่งเจอกัน
  • เลี้ยงในหอพักได้ไหม: สามารถเลี้ยงในหอพักได้ แต่ควรระวังไม่ให้เสียงเห่าของมันไปรบกวนผู้อื่นมากเกินไป
  • เหมาะกับผู้ที่มีอาการภูมิแพ้ไหม: ไม่ได้เป็นสุนัขที่เหมาะกับคนเป็นภูมิแพ้มากนัก

เรื่องเจ้าตูบที่คุณอาจจะชอบ

 Banner Image