ไอริช วูล์ฟฮาวด์ (Irish Wolfhound) ข้อมูล ลักษณะนิสัยและการดูแลสุนัข

แชร์ได้เลยที่ปุ่มด้านล่าง

ไอริช วูล์ฟฮาวด์ (Irish Wolfhound) เป็นสายพันธุ์สุนัขจากประเทศไอร์แลนด์ที่ขึ้นชื่อเรื่องขนาดตัวและความสูงของมัน หากมันยืนสองขา มันสามารถสูงมากกว่า 2 เมตร ซึ่งสูงกว่าผู้ชายส่วนมากเสียอีก แต่ในความใหญ่ยักษ์น่ากลัวนั้นมีนิสัยดีๆ ซ่อนอยู่ภายใน มาทำความรู้จักกับมันให้มากกว่าเดิมในบทความนี้กัน

เลือกอ่านหัวข้อที่สนใจได้เลย

ข้อมูลทั่วไป
ประวัติ
ลักษณะนิสัย
ความหลากหลายและสีตัวสุนัข
ความเป็นมิตรต่อเด็ก และสัตว์เลี้ยงอื่นๆ
การดูแล
โรคภัยต่างๆ ที่อาจพบ
สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับสุนัขสายพันธุ์นี้
ไอริช วูล์ฟฮาวด์ เหมาะกับผู้ที่
คำถามที่เจอบ่อย

ข้อมูลทั่วไปของไอริช วูล์ฟฮาวด์

ขนาดตัว: ใหญ่มาก
ความสูง: อย่างน้อย 76 ซม. จากหัวไหล่
น้ำหนัก: ตัวผู้: 54-70 กก. ตัวเมีย: 47-62 กก.
อายุขัย: 7 – 10 ปี
ความยาวขน: ปานกลาง
ความฉลาด: ปานกลาง
ถิ่นกำเนิด: ประเทศไอร์แลนด์ 🇮🇪
การเอาใจใส่ตัวสุนัข: มาก
ปริมาณการผลัดขน: ปานกลาง
ลักษณะเฉพาะ: มีขนหยัก ตัวสูงใหญ่มากๆ ถ้ามันยืนสองขาจะสูงได้มากกว่า 2 เมตร ดวงตากลมโต หางตก หางยาวจนเกือบถึงพื้น

ประวัติของไอริช วูล์ฟฮาวด์

มันเป็นสุนัขสายพันธุ์เก่าแก่มีชีวิตตั้งแต่หลายร้อยปีที่แล้ว โดยเชื่อว่ามันเป็นสุนัขที่เกิดจากการผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่างสุนัขพื้นเมืองของประเทศอังกฤษ และสุนัขล่าเนื้อจากตะวันออกกลางที่แลกเปลี่ยนมาจากการค้าระหว่างประเทศ จนกลายมาเป็นเจ้า Irish Wolfhound ตัวสูงใหญ่ที่พวกเรารู้จักกัน

ในช่วงศตวรรษที่ 15 หมาป่าในประเทศไอร์แลนด์มีจำนวนที่มากเกินไป ซึ่งมันมักจะมารบกวนผู้ที่ทำฟาร์มปศุสัตว์ ผู้คนในยุคสมัยนั้นจึงใช้สุนัขสายพันธุ์นี้ในการล่าสุนัขป่าเหล่านี้ ด้วยความแข็งแกร่งของมัน มันสามารถต่อกรกับเหล่าสุนัขป่าได้อย่างสบายๆ จนมาถึงในช่วงศตวรรษที่ 17 จำนวนหมาป่าได้ลดลงอย่างรวดเร็ว ความต้องการในการเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์นี้ก็ลดลงเช่นกัน จำนวนของมันลดลงจนเกือบจะสูญพันธุ์ ในช่วงศตวรรษที่ 18 ผู้คนในกองทัพอังกฤษได้พยายามที่จะฟื้นฟูและรักษามาตรฐานสุนัขสายพันธุ์นี้ จนมันรอดจากการสูญพันธุ์ ทาง American Kennel Club ได้รู้จักกับสุนัขสายพันธุ์นี้ครั้งแรกในปี ค.ศ.1897 ในปัจจุบัน มันเป็นหนึ่งในสายพันธุ์สุนัขที่ติดอันดับ 10 สายพันธุ์สุนัขที่ตัวสูงที่สุดในโลก

ลักษณะนิสัยของไอริช วูล์ฟฮาวด์

มันเป็นสายพันธุ์สุนัขที่มีความเป็นมิตรต่อผู้คนรอบข้าง สามารถเข้ากันกับผู้คนใหม่ๆ ได้ค่อนข้างรวดเร็ว มันเป็นสุนัขที่มีความใจเย็น อ่อนโยน รักสงบ และใจดีมาก ถ้ามันได้รับการเลี้ยงดูและฝึกสอนมาอย่างถูกต้อง มันจะไม่ก้าวร้าว และสามารถเป็นเพื่อนที่ดีให้กับทุกคนรอบตัวมัน

เนื่องจากว่ามันเป็นสุนัขที่ใจดี และไม่ค่อยเห่า ในบางครั้งมันก็เห่าคนแปลกหน้าบ้าง ในบางครั้งก็ไม่เห่าเลย มันจึงไม่ค่อยเหมาะกับการเป็นสุนัขสำหรับเฝ้าบ้านสักเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าขนาดตัวของมันจะดูน่าเกรงขามก็ตาม

ความหลากหลายของสีสุนัข

สีตา

สุนัขสายพันธุ์แท้ส่วนมากจะมีตาโทนสีน้ำตาลๆ และเหลืองอำพัน

สีขน

มันเป็นสุนัขที่มีหลากหลายสีให้เลือก ไม่ว่าจะเป็น ขาว, เทา, น้ำตาล, เนื้อ, น้ำตาลแดง, เงิน, ดำ และอื่นๆ ในสุนัขบางตัวอาจจะมีลายเสือ (brindle) ที่ขนของมันอีกด้วย

ความเป็นมิตรของเจ้าตูบที่มีต่อเด็ก และสัตว์เลี้ยง

มันเป็นสุนัขที่มีความอ่อนโยน และรักครอบครัว มันจึงเป็นสุนัขที่สามารถเลี้ยงกับเด็กๆ ที่อยู่ร่วมกันมากับมันตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัขได้เป็นอย่างดี เป็นพี่เบิ้มใจดีของเด็กๆ ภายในบ้าน แต่ผู้ปกครองก็ควรจะระวังเรื่องความตัวใหญ่ของมันสักนิดนึง มันอาจจะเผลอชนหรือทับเด็กๆ จนทำให้เด็กบาดเจ็บได้

มันสามารถเข้ากันกับสุนัขตัวอื่นๆ และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นที่อยู่ร่วมกันมาตั้งแต่สุนัขยังเล็กได้ดีเช่นกัน สามารถกินด้วยกัน นอนด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกันเป็นปกติ แต่ถ้าเป็นสุนัขตัวใหม่ สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ หรือเด็กคนใหม่ที่พึ่งเข้ามา เราต้องให้เวลามันทำความรู้จักและทำความคุ้นเคยกับสมาชิกใหม่สักนิด แล้วจึงค่อยลองนำพวกเขามาใช้ชีวิตร่วมกันดู ความยากง่ายขึ้นอยู่กับวิธีการเลี้ยงและฝึกสอนตัวสุนัขตั้งแต่มันยังเล็ก

คลิปความสูงของมัน

การดูแลไอริช วูล์ฟฮาวด์

การดูแลด้านการออกกำลังกาย

มันเป็นสุนัขที่ต้องการการออกกำลังกายบ้าง คุณควรจะจัดตารางเวลาในการพาเจ้าตูบไปเดินเล่น วิ่งเล่น หรือไม่ก็ให้มันเล่น ทำกิจกรรมต่างๆ ที่ใช้พลังงานพอสมควร ร่วมกับสมาชิกในครอบครัว สัก 30-40 นาทีต่อวันก็เพียงพอแล้ว เพื่อช่วยปลดปล่อยพลังงานในตัวสุนัข ซึ่งมีส่วนช่วยในการลดความเครียดให้สุนัข และเพื่อให้สุนัขมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ ห่างไกลจากปัญหาสุขภาพต่างๆ อยู่เคียงข้างคุณไปได้นานๆ

การดูแลเรื่องการเข้าสังคมและการฝึกสอน

ถึงแม้ว่ามันจะอ่อนโยน และเป็นมิตรอยู่แล้ว แต่คุณควรฝึกการเข้าสังคมให้มันบ้าง ไม่ควรขังหรือทิ้งมันไว้ในที่แคบๆ ทั้งวันโดยไม่สนใจมันเลยเด็ดขาด เพราะมันอาจจะทำให้สุนัขเครียดและเก็บกดได้ คุณควรพามันไปทำความรู้จัก และทำกิจกรรมกับสมาชิกในครอบครัวตั้งแต่ที่มันยังเป็นลูกสุนัข เพื่อให้มันรู้สึกคุ้นเคยและรักคนในครอบครัว รวมถึงให้มันไปพบปะกับผู้คนแปลกหน้า สุนัขตัวอื่น และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นตั้งแต่มันยังเป็นลูกสุนัขอยู่เสมอ เพื่อฝึกทักษะในการเข้าสังคมให้เจ้าตูบ มีส่วนช่วยให้มันสามารถเปิดใจรับเพื่อนใหม่ๆ ได้ง่ายขึ้นในตอนโตเต็มวัย และสามารถใช้ชีวิตร่วมกับสัตว์ตัวอื่นได้ดีขึ้นในอนาคต ส่วนเรื่องการฝึกสอนนั้นก็ควรฝึกสอนเจ้าตูบตั้งแต่มันยังเป็นลูกสุนัข เพราะว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ฝึกสอนสุนัขให้เรียนรู้ได้ง่ายที่สุด

เรื่องการดูแลขนและความสะอาด

มันเป็นสุนัขมีขนหยัก และเป็นขนสองชั้น การดูแลขนจึงเป็นเรื่องที่ไม่ควรมองข้าม คุณควรใช้แปรงมาหวีขนให้มันเพื่อให้ขนของมันไม่ติดกันเป็นก้อน เพื่อเอาสิ่งสกปรกในขนมันออกมา และเพื่อหวีเอาขนตายที่อยู่ในตัวมันออกมาให้หมด สักสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ก็เพียงพอแล้ว หมั่นทำความสะอาดรอบดวงตาของมันโดยการนำสำลีชุบกับน้ำสะอาดหรือน้ำตาเช็ดตาสำหรับสุนัข แล้วก็นำไปเช็ดรอบๆ ดวงตาสุนัขด้วยความระวัง รวมถึงมีการอาบน้ำ ตัดเล็บ ทำความสะอาดใบหูให้มันบ้าง ความถี่นั้นก็ขึ้นอยู่กับความสกปรกมอมแมมของตัวสุนัข

การดูแลเรื่องสุขภาพโดยรวม

อย่างที่รู้กันดีว่าอากาศบ้านเราในหน้าร้อนมันร้อนแรงขนาดไหน เราจึงไม่ควรมองข้ามเรื่องฮีทสโตรกในสุนัขเด็ดขาด วิธีป้องกันเบื้องต้น คือ เราควรให้สุนัขอยู่ในที่ที่อากาศไม่ร้อนจนเกินไป มีอากาศถ่ายเท ไม่อบอ้าว ไม่มีแดดส่องลงมาตรงๆ พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้สุนัขใช้พลังงานเยอะเกินไปในช่วงกลางวัน มีน้ำดื่มให้มันมากพอ และเลือกเวลาในการพาสุนัขไปทำกิจกรรมนอกบ้านให้ดี ให้เลือกช่วงเช้าหรือช่วงเย็นแทนตอนกลางวัน

10 อาหารต้องห้ามสำหรับสุนัข

คุณควรควบคุมรูปร่าง และน้ำหนักตัวของสุนัขให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานอยู่เสมอ เพื่อช่วยลดโอกาสการเกิดโรคต่างๆ เช่น โรคเบาหวาน (Diabetes in dogs) ด้วยการพาเจ้าตูบไปวิ่งเล่นและออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ อีกส่วนนึงคือการควบคุม เอาใจใส่คุณภาพและปริมาณอาหารของสุนัขให้ดี เลือกประเภทอาหารที่เหมาะสมกับตัวสุนัข จะเป็นการทานแบบบาร์ฟ อาหารปกติทั่วไป หรือจะเป็นอาหารสำหรับสุนัขโดยเฉพาะก็ได้ ถ้าเป็นอาหารทั่วไปก็ควรเป็นอาหารที่ดี มีประโยชน์ เช่น เนื้อไก่ เนื้อหมู ปลาทู ไข่ไก่ ตับ ข้าว โดยไม่ปรุงแต่งเครื่องปรุงใดๆ เพิ่มลงไป สามารถให้ผลไม้ชนิดที่สุนัขทานได้ในปริมาณที่พอเหมาะ ถ้าเป็นอาหารสำหรับสุนัขก็สามารถเลือกสูตรที่เหมาะสมกับสุนัขของคุณได้เลย เช่น สูตรสุนัขใหญ่ เป็นต้น ขนมที่เราทานกันควรให้มันทานแต่น้อย หรือไม่ให้มันเลยจะส่งผลดีต่อตัวสุนัขมากกว่า

วิธีคำนวนปริมาณการให้อาหารสุนัข

โรคภัยต่างๆ ที่อาจพบใน Irish Wolfhound

โรคข้อสะโพกเสื่อม (Hip dysplasia): มันเป็นโรคที่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ แต่ว่าเราสามารถช่วยลดโอกาสในการเกิดโรคนี้ในตัวสุนัขได้ โดยการควบคุมน้ำหนักตัวของมันให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานของสายพันธุ์ ด้วยการเอาใจใส่เรื่องโภชนาการของสุนัขให้อยู่ในปริมาณที่พอเหมาะกับขนาดตัว ไม่ให้มันทานอาหารและขนมสำหรับมนุษย์ที่มีแคลรอลี่สูง รวมถึงมีการพามันไปวิ่งเล่น ออกกำลังกาย ทำกิจกรรมที่ใช้แรงอย่างพอเหมาะเป็นประจำ
โรคจอประสาทตาเสื่อม (Progressive Retinal Atrophy): เป็นโรคเกี่ยวกับดวงตาที่สามารถสืบทอดทางกรรมพันธุ์ได้ อาการคือ สุนัขดูมองเห็นได้ไม่ค่อยดีในที่มืด และมักจะเดินชนสิ่งของรอบตัว
โรคห้องหัวใจขยายหัวผิดปกติ (Dilated Cardiomyopathy): เป็นโรคหัวใจชนิดหนึ่งที่มักจะพบในสุนัขสายพันธุ์นี้

นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่จะเจอโรคภัยอื่นๆ อีก เช่น

ต้อกระจก(Cataract): สามารถเกิดขึ้นได้ในสุนัขทุกช่วงอายุ
กระจกตาเสื่อม (Corneal Degeneration/ Dystrophy): วิธีสังเกตก็คือ มันจะมีจุดเล็กๆ สีขาว ในกระจกตา พบได้บ่อยในสุนัขวัยชรา
โรคลมแดด (Heatstroke): เกิดจากร่างกายของสุนัขระบายความร้อนที่สูงไม่ได้
โรคข้อศอกเสื่อม (Elbow Dysplasia)
โรคหัดสุนัข (Canine Distemper)
โรคเบาหวาน (Diabetes)
ไตวาย (Kidney Failure)
กลากเกลื้อน (Ringworm)
โรคอ้วน (Obesity)
โรคลำไส้อักเสบ (Canine Parvo Virus)
โรคพยาธิหนอนหัวใจ (Heartworm)

สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับเจ้า Irish Wolfhound

เป็นสุนัขที่มีความเป็นมิตรสูง
เป็นสุนัขที่ไม่ค่อยเห่า
ตัวใหญ่ กินเยอะ
อ่อนโยน ใจดี
รักเจ้าของและคนในครอบครัว

Irish Wolfhound เหมาะกับผู้ที่

มีพื้นที่ในการเลี้ยงสุนัขมากพอสมควร
ไม่ชอบสุนัขดุ
มีเด็กๆ และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นอยู่ในบ้าน
ชอบสุนัขที่ไม่เห่าเยอะ
มีงบประมาณในการเลี้ยงสุนัขพอสมควร
ชอบสุนัขขนาดใหญ่
มีเวลาพามันไปวิ่งเล่นออกกำลังกาย ทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง

คำถามที่พบบ่อย

เลี้ยงในหอพักได้ไหม: ไม่เหมาะอย่างยิ่ง
ดุไหม: ไม่ค่อยดุ
เลี้ยงกับแมวได้ไหม: เลี้ยงกับแมวได้ดีมาก
เลี้ยงกับเด็กได้ไหม: เลี้ยงกับเด็กได้ดี
เฝ้าบ้านได้ไหม: อาจจะไม่ค่อยเหมาะกับการเฝ้าบ้านสักเท่าไหร่
เหมาะกับผู้ที่มีอาการภูมิแพ้ไหม: มันไม่ใช่สุนัขที่เหมาะกับคนเป็นภูมิแพ้มากนัก