เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก (Bernese Mountain Dog) ข้อมูล นิสัยและการดูแลสุนัข

แชร์ได้เลยที่ปุ่มด้านล่าง

เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก (Bernese Mountain Dog) เป็นสายพันธุ์สุนัขจากสวิตเซอร์แลนด์ ที่มีขนาดใหญ่โต แข็งแรง ที่มีขนยาว หูพับที่มาพร้อมกับสีตัวที่เป็นเอกลักษณ์ของมัน เราจะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับเจ้าเบอร์นีสให้มากขึ้นในบทความนี้กัน

เลือกอ่านหัวข้อที่สนใจได้เลย

ข้อมูลทั่วไป
ประวัติ
ลักษณะนิสัย
ความหลากหลายของสีสุนัข
ความเป็นมิตรต่อเด็ก และสัตว์เลี้ยงอื่นๆ
การดูแล
โรคภัยต่างๆ ที่อาจพบ
สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับสุนัขสายพันธุ์นี้
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก เหมาะกับผู้ที่
คำถามที่เจอบ่อย

ข้อมูลทั่วไปของ เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก

ขนาดตัว: ใหญ่
ความสูง: ตัวผู้: 64–70 ซม. ตัวเมีย: 59–66 ซม.
น้ำหนัก: ตัวผู้: 39–50 กก. ตัวเมีย: 37–48 กก.
อายุขัย: 6 – 8 ปี
ความยาวขน: ยาว
ความฉลาด: ปานกลาง
ถิ่นกำเนิด: ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ (Switzerland)
การเอาใจใส่: ปานกลาง
ปริมาณการผลัดขน: สูง
ลักษณะเฉพาะ: ตัวสูงใหญ่ มีขนยาวปกคลุมทั่วร่างกาย หูพับ หัวกะโหลกใหญ่ มักจะมี 3 สีในตัว

ประวัติของ Bernese Mountain Dog

สุนัขสายพันธุ์นี้เกิดจากการผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์ของสุนัขประเภท Mastiff และสุนัขสายพันธุ์อื่นๆ จากโรมันเมื่อ 2,000 ทีที่แล้ว ที่ถูกย้ายมาอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ มันเป็นสายพันธุ์สุนัขที่อยู่บนพื้นที่ที่เป็นภูเขาในรัฐ Bern ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์มาเป็นเวลานานชื่อของมันก็ได้จากชื่อรัฐและสภาพภูมิประเทศที่มันอาศัยอยู่นั่นเอง

สมัยก่อน ในแถบภูเขาของรัฐ Bern มันจะเป็นพื้นที่เกษตรกรรมและฟาร์มปศุสัตว์ของผู้คนพื้นเมืองที่นั่น ที่ๆ ซึ่งผลิตช็อคโกแลตและชีสเป็นหลัก เนื่องจากร่างกายที่ใหญ่โตและแข็งแรงของมัน คนท้องถิ่นที่นั่นจึงมักจะให้สุนัขสายพันธุ์นี้ในการปกป้องปศุสัตว์ เช่น วัว แกะ จากสัตว์นักล่า เฝ้าฟาร์ม ต้อนฝูงปศุสัตว์ และช่วยงานจิปาถะอื่นๆ ในฟาร์ม จนกระทั่งในช่วงศตวรรษที่ 19 ความนิยมในการเลี้ยงเจ้าเบอร์นีสในฟาร์มก็ลดลง จนมันเกือบจะสูญพันธุ์ เนื่องจากว่ามีเครื่องจักรเข้ามาที่แรงงานของมัน

ในปี ค.ศ. 1907 ได้มีการก่อตั้งสโมสรสุนัขสายพันธุ์สวิสและได้มีการพยายามฟื้นฟูจำนวนของเจ้าเบอร์นีส จนมันได้รับความนิยมในการใช้งานในฟาร์มปศุสัตว์อีกครั้ง ชาว Bern บางคนได้นำเจ้าเบอร์นีสไปที่อเมริกา ในช่วงต้นๆ ของ ค.ศ.1900 จนมันเริ่มเป็นที่สนใจและเป็นที่นิยมในอเมริกา ในที่สุด มันก็ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการจาก American Kennel Club (AKC) ในปี ค.ศ.1937 ในปัจจุบัน มันก็ยังค่อนข้างเป็นที่นิยมในอเมริกาอยู่ มันเป็น 1 ใน 20 อันดับสายพันธุ์ที่นิยมเลี้ยงมากที่สุด แต่ว่าในประเทศไทยก็ยังไม่ได้เป็นที่นิยมมากขนาดนั้น

ลักษณะนิสัยของ เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก

มันเป็นสายพันธุ์สุนัขที่มีนิสัยกระตือรือร้น ชอบการทำกิจกรรมนอกบ้าน ชอบที่จะสำรวจและเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ ไม่ชอบการอยู่เฉยๆ ในที่แคบๆ ทั้งวัน จึงควรพามันออกไปเดินเล่นเปิดโลกเป็นประจำ มีความน่ารัก อ่อนโยน มีความซื่อสัตย์และรักสมาชิกในครอบครัว ชอบที่จะทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกับสมาชิกในครอบครัว

เนื่องจากว่ามันเคยเป็นสุนัขที่ใช้สำหรับการเฝ้ายามในฟาร์ม และปกป้องฝูงสัตว์มาก่อน มันจึงมีสัญชาตญาณการปกป้องมาตั้งแต่กำเนิด มันจะปกป้องเจ้าของ สมาชิกในครอบครัว คนที่มันรัก และอาณาเขตของมัน หากมันพบเจอกับสัตว์หรือว่าผู้คนที่ไม่คุ้นหน้า กำลังจะย่างเข้ามาในอาณาเขตของมัน มันก็จะปกป้องอาณาเขตด้วยการเห่าไล่

ความหลากหลายของสีสุนัข

สีตา

เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก จะมีตาโทนสีดำหรือโทนสีน้ำตาล

สีขน

มันเป็นสายพันธุ์สุนัขที่มักจะมีสามสีประกอบอยู่ในตัว นั่นคือสีขาวตามอก จมูก และปลายขา สีดำบนหลังและต้นขา และสีน้ำตาลที่แซมอยู่บนในหน้าและช่วงกลางๆ ขา

ความเป็นมิตรของเบอร์นีส เมาน์เทนด็อกที่มีต่อเด็ก และสัตว์เลี้ยงอื่นๆ

มันเป็นสุนัขที่เป็นมิตรต่อผู้คนและเด็กๆ สามารถเปิดใจรับคนและสัตว์แปลกหน้าได้ค่อนข้างไว สามารถอยู่ร่วมกับเด็กๆ และผู้คนในบ้านได้ดี มันเป็นเพื่อนเล่นที่ดีของเด็กๆ เลยทีเดียว เนื่องจากว่ามันตัวใหญ่ แข็งแรง เด็กๆจึงสามารถเล่นกับมันได้เต็มที่ ไม่ต้องกลัวมันเจ็บมากนัก

มันยังเป็นสายพันธุ์สุนัขที่สามารถเลี้ยงกับสุนัขและสัตว์เลี้ยงชนิดอื่นๆ ได้ดี เช่น แมว เป็นต้น มันสามารถเป็นเพื่อนกับแมวจะสัตว์เลี้ยงตัวอื่นได้ สามารถ กิน นอน หยอกล้อกับสุนัขตัวอื่นและสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ถ้าเป็นคนหรือสัตว์ตัวอื่นๆ ที่พึ่งเคยเจอกัน เราก็ต้องให้เวลามันสักนิดในการทำความรู้จักและปรับตัวเช้าด้วยกัน ทั้งนี้ทุกๆ อย่างขึ้นอยู่กับวิธีการเลี้ยงดู การฝึกสอน และความเอาใจใส่ที่คุณมอบให้กับมันในวัยเด็ก และบุคลิกเฉพาะของสุนัขแต่ละตัวด้วย

เจ้าเบอร์นีสและลูกแมว

การดูแลเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก

การดูแลด้านการออกกำลังกาย

มันเป็นสุนัขพันธุ์ที่ต้องการการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ มันชอบออกไปเล่นนอกบ้าน คุณควรพามันออกมาเดินเล่น จะเป็นการพามันออกไปวิ่งเล่นออกกำลังกายนอกบ้าน หรือจะเป็นทำกิจกรรมต่างๆ กับสมาชิกครอบครัวภายในบ้าน เช่น เล่นชักเย่อกับมันก็ดีเช่นกัน สัก 40-50 ก็เพียงพอแล้วสำหรับสุนัขสายพันธุ์นี้ เพื่อเป็นการปลดปล่อยพลังงานที่มีในตัวสุนัข ซึ่งมันมีส่วนช่วยในการลดความเครียดและความเก็บกดให้เจ้าตูบ และเพื่อให้สุนัขมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ ไม่ควรเลี้ยงมันแบบขังหรือล่ามในที่แคบๆ ทั้งวัน เพราะมันอาจจะทำให้สุนัขเก็บกด และมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมได้

การดูแลเรื่องการเข้าสังคมและการฝึกสอน

เราควรที่จะให้สุนัขสายพันธุ์นี้ฝึกเข้าสังคมตั้งแต่ที่มันยังเป็นลูกสุนัข ให้มันได้ลองพบปะผู้คนใหม่ๆ เด็กๆ สุนัขตัวอื่นๆ และสัตว์เลี้ยงชนิดอื่นๆ อยู่เสมอ เพื่อให้มันเติบโตมาเป็นสุนัขที่สามารถเข้าสังคม อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ดี และสามารถอยู่กับสุนัขและสัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆ ได้ และควรมามันไปทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันคนในครอบครัวเป็นประจำ เพื่อให้มันรู้สึกรักและผูกพันกับพวกเขา ส่วนเรื่องการฝึกสอน เราควรฝึกสอนสิ่งที่จำเป็นให้มันตั้งแต่เด็ก เช่น สอนว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ และสอนให้มันปฏิบัติตามคำสั่งเพื่อให้มันโตมาเป็นสุนัขที่ว่านอนสอนง่าย เราต้องสอนมันอย่างใจเย็น ไม่ใช้อารมณ์ แต่ใช้ความสม่ำเสมอในการสอนแทน และให้รางวัลมันด้วยการลูบหัวหรือให้อาหารเป็นสิ่งตอบแทน

เรื่องการดูแลขนและความสะอาด

มันเป็นสุนัขตัวใหญ่ที่มีขนยาวแบบสองชั้น ปริมาณการผลัดขนของมันก็มากในระดับหนึ่ง การดูแลขนให้มันจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก เราควรแปรงขนให้มันเป็นประจำทุกสัปดาห์ เพื่อช่วยให้ขนของมันไม่ติดกันเป็นกระจุก และเพื่อช่วยมันนำขนที่หลุดร่วงออกมาจากร่างกายของมันให้หมด ในช่วงที่มันผลัดขนก็ควรแปรงขนมันให้บ่อยมากกว่าเดิม ถ้าท่านไม่มีเวลามาดูแลขนให้สุนัขเลย มันอาจจะไม่ค่อยเหมาะกับคุณ ส่วนเรื่องความสะอาด เราต้องหมั่นทำความสะอาดใบหน้า และใบหูของมันอยู่เสมอ รวมถึงมีการเช็ดน้ำลาย ตัดเล็บ ตัดแต่งขนส่วนเกิน และอาบน้ำให้มันบ้างเป็นครั้งคราว ความถี่นั้นก็ขึ้นอยู่กับความสกปรกของตัวสุนัข

การดูแลเรื่องสุขภาพโดยรวม

พวกเราอยู่ในประเทศไทยเมืองร้อน เราก็ควรจะระวังเรื่องฮีทสโตรกในสุนัขบ้าง เราควรให้สุนัขอยู่ในที่ที่อากาศไม่ร้อนจนเกินไป มีอากาศถ่ายเท ไม่มีแดดส่องลงมาตรงๆ มีน้ำดื่มมากพอ พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้สุนัขออกแรงเยอะเกินไปในช่วงกลางวันที่อากาศร้อนจัด และที่สำคัญห้ามลืมสุนัขทิ้งไว้บนรถยนต์ในช่วงกลางวัน

ความรู้เกี่ยวกับฮีทสโตรกในสุนัข

พยายามควบคุมรูปร่าง และน้ำหนักตัวของสุนัขให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานเพื่อช่วยลดโอกาสการเกิดโรคต่างๆ เช่น โรคข้อสะโพกเสื่อม (Hip dysplasia) ด้วยการพาเจ้าเบอร์นีส ไปทำกิจกรรมและออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ อีกส่วนนึงคือการควบคุม เอาใจใส่คุณภาพและปริมาณอาหารของสุนัขให้ดี ถ้าเป็นอาหารทั่วไป ก็ควรให้อาหารที่ดี มีประโยชน์ เช่น เนื้อสัตว์ ข้าวเปล่า ผัก ไข่ ที่ไม่ผ่านการปรุงแต่งรสชาติใดๆ และผลไม้ชนิดที่สุนัขสามารถทานได้ในปริมาณที่เหมาะสม ถ้าเป็นอาหารสำหรับสุนัขก็สามารถเลือกสูตรที่เหมาะสมกับสุนัขของคุณได้เลย เช่น สูตรบำรุงขน เป็นต้น

อาหารทั่วไป ที่ดีต่อสุนัข

โรคภัยต่างๆ ที่อาจพบใน Bernese Mountain Dog

โรคข้อสะโพกเสื่อม (Hip dysplasia): คือปัญหาสุขภาพที่สุนัขสายพันธุ์ใหญ่อื่นๆ และเบอร์นีสมักจะเจอ วิธีการช่วยลดโอกาสการเกิดโรคนี้ในสุนัขก็คือการควบคุมน้ำหนักตัวของสุนัขให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานของสายพันธุ์ โดยการควบคุมคุณภาพและปริมาณของอาหารให้อยู่ในปริมาณที่พอเหมาะ และการพาสุนัขออกไปวิ่งออกกำลังกายเป็นประจำ
กระเพาะอาหารขยายและบิดตัว (Gastric dilatation-volvulus): เกิดจากการที่กระเพาะขยายตัวจากการสะสมของแก๊ส น้ำ หรืออาหาร และเกิดการบิดตัวขึ้นที่กระเพาะอาหารจากการเคลื่อนไหวของสุนัข มักจะเกิดกับสุนัขขนาดตัวค่อนข้างใหญ่ที่มีอกลึก
โรคมะเร็ง (Cancer): มันมีโอกาสที่จะเจอกับโรคมะเร็งในรูปแบบต่างๆ

นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่จะเจอโรคภัยอื่นๆ อีก เช่น

ต้อกระจก(Cataract): สามารถเกิดขึ้นได้ในสุนัขทุกช่วงอายุ
กระจกตาเสื่อม (Corneal Degeneration/ Dystrophy): วิธีสังเกตุก็คือ มันจะมีจุดเล็กๆ สีขาว ในกระจกตา พบได้บ่อยในสุนัขวัยชรา
จอประสาทตาเสื่อม (Progressive Retinal Atrophy)
โรคข้อศอกเสื่อม (Elbow Dysplasia)
โรคหลอดลมอักเสบ (Bronchitis)
โรคหัดสุนัข (Canine Distemper)
โรคลำไส้อักเสบ (Canine Parvo Virus)
โรคพยาธิหนอนหัวใจ (Heartworm)
ฟันผุ (Tooth decay)
โรคเบาหวาน (Diabetes)
ไตวาย (Kidney Failure)